Μαθαίνω να γράφω εκθέσεις

Γιατί άλλο ο προφορικός… και άλλο ο γραπτός λόγος!

Γενικά

Κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη, να εκφράσει αυτό που σκέπτεται και αισθάνεται με τον προφορικό ή το γραπτό λόγο.

Επιθυμία του είναι αυτό που είπε ή που έγραψε, να το γνωρίσουν, να το κρίνουν και να το αξιολογήσουν οι άλλοι συνάνθρωποί του.

Έκθεση λοιπόν είναι η γραπτή έκφραση και παρουσίαση, στους άλλους, των σκέψεων, των ιδεών, των εντυπώσεων, των επιθυμιών, των προσδοκιών και των συναισθημάτων μας για κάποιο ορισμένο θέμα.

Η έκθεση είναι πολύ σπουδαίο μάθημα και κατέχει ξεχωριστή θέση μέσα στο σχολείο αλλά και έξω στην κοινωνική ζωή.

Οι υποψήφιοι, στις εξετάσεις για τις Ανώτερες και Ανώτατες σχολές, για διορισμό στο δημόσιο ή και σε κάποιες ιδιωτικές θέσεις, εξετάζονται απαραίτητα στην έκθεση.

Αλλά και μια επιστολή, μια αίτηση, μια ομιλία να γράψει κανείς πρέπει να τη γράψει σωστά. Γιατί κι αυτά, αφού είναι έκφραση σκέψεων και ιδεών του εσωτερικού μας κόσμου, δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μια έκθεση.

Να λοιπόν, η μεγάλη σημασία της έκθεσης στη ζωή μας και ο λόγος για τον οποίο ανήκει στα σπουδαιότερα μαθήματα του σχολείου.

Πολλοί ταυτίζουν την έκθεση, λίγο πολύ, με την λογοτεχνία. Αρκετοί δε, έχουν την εντύπωση, ότι για να γράψει κανείς καλές εκθέσεις, πρέπει να έχει, λογοτεχνικό ταλέντο. Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Γιατί η λογοτεχνία μπορεί να είναι έκθεση, η έκθεση όμως δεν είναι λογοτεχνία. Αν ήταν έτσι θα έγραφαν καλές εκθέσεις ελάχιστοι μαθητές (όσοι διέθεταν έμφυτο λογοτεχνικό ταλέντο), ενώ στην πραγματικότητα γράφουν πάρα μα πάρα πολλοί μαθητές εξαιρετικές εκθέσεις.

Γι΄ αυτό πρέπει να ξέρουμε ότι όλοι μπορούμε να γράφουμε καλές εκθέσεις, φτάνει να έχουμε υπόψη  μας όλα όσα θα μάθουμε στα επόμενα μαθήματα σχετικά με την τεχνική της.

Κάποια γενικά στοιχεία όμως καλό θα ήταν να τα έχουμε στο νου μας από την αρχή:

    1. Να παρατηρούμε καλά και συστηματικά οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας. Η παρατήρηση είναι η βάση της καλής και ολοκληρωμένης έκθεσης, γιατί αυτή μας δίνει όλα τα στοιχεία που θα μας χρειαστούν για την ανάπτυξη του θέματος.

        2. Να διαβάζουμε εκθέσεις άλλων παιδιών, βιβλία με υποδείγματα εκθέσεων, διηγήματα, παιδικά περιοδικά κ.τ.λ. Έτσι εκτός των άλλων θα εμπλουτιστεί το λεξιλόγιό μας και θα μάθουμε ευκολότερα την ορθογραφία πολλών λέξεων εξ΄ αιτίας της συχνής επαφής που θα έχουμε με αυτές.

        3. Να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις οδηγίες του δασκάλου μας καθώς και των γονιών μας.

        4. Να είμαστε ιδιαίτερα αυστηροί με τον εαυτό μας, όταν διαπιστώνουμε ότι κάποια στοιχεία που μας είχαν επισημανθεί κι άλλες φορές δεν τα λάβαμε υπόψη μας, και να τα εφαρμόζουμε στο εξής το συντομότερο, χωρίς να καταφεύγουμε στις εύκολες δικαιολογίες.

        

Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

7 Απριλίου 2015

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΖΗΝ

Παγκόσμια Ημέρα Υγείας 2015

Πόσο ασφαλή είναι τα τρόφιμα που καταναλώνουμε; Τι να προσέχουν οι γονείς

Η κατανάλωση ασφαλών τροφίμων συνιστά ένα θεμελιώδες δικαίωμα για κάθε άνθρωπο, αλλά δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας, η ασφάλεια των τροφίμων που προορίζονται για κατανάλωση δεν είναι πάντα δεδομένη. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια τα πολύ συχνά κρούσματα των ασθενειών που οφείλονται στην κατανάλωση επιμολυσμένων τροφίμων. Χαρακτηριστικά, η διάρροια, το πιο επικρατές σύμπτωμα τέτοιων κρουσμάτων, αναδεικνύεται ως βασική αιτία βρεφικής και παιδικής θνησιμότητας, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Γενικά, η κατανάλωση μη ασφαλών τροφίμων, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, συνδέεται με τον θάνατο 2 εκατομμυρίων ανθρώπων ετησίως, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών.

Οι τροφογενείς αυτές νόσοι, εκτός από σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού και ειδικότερα των ευαίσθητων ομάδων, όπως είναι τα παιδιά, επιφέρουν και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, τόσο σε ευρύτερο κοινωνικό όσο και σε κρατικό επίπεδο. Για αυτό ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφιερώνει τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας στην ασφάλεια των τροφίμων και προωθεί τις προσπάθειες για την τήρηση όλων των κανόνων ασφαλείας.

Τα τρόφιμα μπορούν να μολυνθούν κατά τη διάρκεια όλων των φάσεων από το «αγρόκτημα ως το πιάτο», δηλαδή από την παραγωγή τους ως το τραπέζι του καταναλωτή. Η κατανάλωση ασφαλών τροφίμων αποτελεί βασικό στόχο των πολιτικών διατροφής που εφαρμόζουν διεθνείς οργανισμοί και κρατικοί φορείς. Στο πλαίσιο αυτών έχουν προχωρήσει σε θέσπιση συγκεκριμένων κανόνων ασφαλείας που θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα σημεία της παραγωγής, της επεξεργασίας, της αποθήκευσης και της διάθεσης των τροφίμων στην αγορά, με σκοπό τη διασφάλιση της υγείας του καταναλωτή.