ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΤΟΥ 2ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΡΗΝΙΔΩΝ.ΕΔΩ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...

Σελίδες

Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Ταινίες για την εργατική Πρωτομαγιά



«Το αλάτι της γης» (1954)

Αμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Χέρμπερτ Μπίμπερμαν με τους: Ροζάουρα Ρεβουέλτας, Χουάν Τσακόν, Γουίλ Γκίαρ

 Σύνοψη 
 "Η ταινία αποκαλύπτει τις άθλιες συνθήκες εργασίας και ζωής της μεξικανο-αμερικανικής κοινότητας και την σκληρή εκμετάλλευση των κατοίκων από τους λευκούς (Άγγλο-Αμερικάνους, όπως αποκαλούνται) βιομήχανους.
Κάποτε η γη ανήκε στην κοινότητα. Η Εταιρεία Ψευδαργύρου, όμως, ήρθε ξαφνικά, ανέλαβε την εκμετάλλευσή της κι άφησε στους κατοίκους την «επιλογή» ή να φύγουν ή να δεχτούν να εργαστούν με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς και άθλιες συνθήκες.
Αναγκάζονται να ζουν σε σπίτια που ανήκουν στη διεύθυνση, να ψωνίζουν σε καταστήματα που ανήκουν στη διεύθυνση.
Οι συνθήκες ασφαλείας για τους εργάτες είναι ανύπαρκτες. Ενώ στους λευκούς επιτρέπεται να δουλεύουν σε ζευγάρια, οι Μεξικανοί αναγκάζονται να διεκπεραιώνουν τις πιο επικίνδυνες εργασίες μόνοι, κι όταν διαμαρτύρονται, η διεύθυνση τους απειλεί με απολύσεις.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα η αστυνομία συνωμοτεί με τους ιδιοκτήτες του ορυχείου για να σπάσει η απεργία…"




Συνοπτική κριτική
 Σήμερα μοιάζει λίγο απλοϊκή και σε σημεία ξεπερασμένη, πρόκειται όμως για την πιο περιπετειώδη -πίσω από την κάμερα- ταινία του μεταπολεμικού αμερικανικού κινηματογράφου. Αποτελεί πρότυπο για το σινεμά του κοινωνικού ρεαλισμού, ένα αφοπλιστικό και συγκινητικό ντοκουμέντο της "άλλης", φιμωμένης και αόρατης από τα χολιγουντιανά πλάνα Αμερικής. 


ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ



«Μοντέρνοι Καιροί»  (1936)

Παραγωγή: Αμερικανική Σκηνοθεσία: Τσάρλι Τσάπλιν
Πρωταγωνιστούν: Τσάρλι Τσάπλιν, Πολέτ Γκοντάρ, Χένρι Μπέργκμαν, Τσέστερ Κόνκλιν, Τάινι Στάντφορντ, Χανκ Μαν, Στάνλεϊ Μπάιστοουν



Σύνοψη
"Το ευφυές και προφητικό σχόλιο του Τσάπλιν (και η τελευταία βουβή ταινία του) πάνω στην παράνοια της βιομηχανικής εποχής, της μοντέρνας κοινωνίας και της τεχνολογικής προόδου. Κοινωνική κριτική, σουρεαλισμός, ανθρωπισμός και ψυχαγωγία συνυπάρχουν μοναδικά σε ένα σπαρακτικό αριστούργημα, γεμάτο υπέροχα ενορχηστρωμένες κωμικές σκηνές ανθολογίας. Ο Τσάπλιν είναι ένας εργάτης φάμπρικας που προσπαθεί να συγχρονιστεί με τη γραμμή παραγωγής σφίγγοντας βίδες, ενώ το τυραννικό αφεντικό του παρακολουθεί το προσωπικό μέσα από μόνιτορ σε στυλ «Μεγάλος Αδελφός». Όταν συναντάει και ερωτεύεται μια ορφανή κοπέλα του δρόμου, οι δυο τους ονειρεύονται μια πιο όμορφη και ήρεμη ζωή μακριά από τον αστικό εφιάλτη της μοντέρνας βιομηχανικής κοινωνίας, όμως μια σειρά από ατυχή περιστατικά τον καθιστούν διαρκώς παρεξηγημένο και κυνηγημένο..."


Συνοπτική κριτική 
Η πιο "μαρξιστική" ταινία του Τσάπλιν. Πάντα επίκαιρη, με σκηνές ανθολογίας που παραμένουν αξεπέραστες. Αποθεωτικό φινάλε με τον Τσάπλιν να τραγουδά (ακαταλαβίστικα) για πρώτη φορά σε ταινία.





Πρωτομαγιά των λουλουδιών και των εργατών



1η Μαΐου


Γνωστός στους διάφορους πολιτισμούς με διαφορετικά ονόματα, ο Μάιος ονομάστηκε έτσι από τη ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια) της οποίας το όνομα προήλθε με τη σειρά του από την ελληνική λέξη Μαία, τροφός και μητέρα. Η Μάγια ταυτίστηκε και με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, μητέρα του Ερμή στον οποίο και αφιερώθηκε ο μήνας. Ήδη από τους Ρωμαίους, η αρχή του μήνα σηματοδοτούνταν από τον εορτασμό της Αγαθής Θεάς ενώ σε όλη τη διάρκειά του τελούνταν γιορτές συνδεδεμένες με την ευφορία των αγρών.


 
Η φυσιογνωμία του Μαΐου στη λαϊκή αντίληψη έχει δυο σημασίες: συνυπάρχει σ' αυτήν το καλό και το κακό, η αναγέννηση και ο θάνατος. Όλες αυτές οι ιδιότητες συγκλίνουν και συγκεντρώνονται στην πρώτη του μέρα, την Πρωτομαγιά. Ο εθιμικός εορτασμός της ως της τελικής νίκης του καλοκαιριού κατά του χειμώνα και της επικράτησης της ζωής επί του θανάτου έχει μακρότατη παράδοση με ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές που αποσκοπούσαν στη γονιμότητα των αγρών και, κατ’ επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων. 

Αργότερα, η αρχική αυτή έννοια χάθηκε και τα έθιμα επιβίωσαν απλώς ως λαϊκές γιορτές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι. Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες γιορτές χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας με εκδηλώσεις που απαντώνται στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών. Σε χωριά της Γερμανίας π.χ. την 1η Μαΐου ένα κλαδί στολισμένο με ταινίες τοποθετείται στην κεντρική πλατεία και γύρω του στήνονται ξέφρενοι χοροί. Ακόμη εκλέγουν το πιο όμορφο κορίτσι του χωριού ως βασίλισσα του Μαΐου το οποίο ντύνουν με κάτασπρο φόρεμα. 
 


Στην αρχαία Ελλάδα
Οι αρχαίοι Έλληνες, ως φλογεροί φυσιολάτρες, γιόρταζαν το άνοιγμα των λουλουδιών και το φτάσιμο της άνοιξης. Aπό τα αρχαιότερα χρόνια του πολιτισμού τους, που έφθασε στην Eλλάδα από τη Θράκη το ρόδο, μαζί με τις Oρφικές διδασκαλίες, το άνθος αυτό έγινε σύμβολο και υμνήθηκε ως η νύμφη των ανθέων. H γιορτή, όμως, της άνοιξης, η αρχαία Πρωτομαγιά, πήρε σιγά-σιγά κι επίσημη μορφή. Aπό τις παλαιότερες γιορτές, δημιουργήθηκαν τα Aνθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών. Aυτή ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Eλλήνων. Iδρύθηκε πρώτα στην Aθήνα, όπου με μεγαλοπρέπεια βάδιζαν προς τα ιερά πομπές με κανηφόρες, που έφερναν άνθη. Έπειτα τα Aνθεστήρια διαδόθηκαν και σ άλλες πόλεις της Eλλάδος και πήραν πανελλήνια μορφή.

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Σκάκι:Μια ιστορική μονομαχία

Γκάρι Κασπάροφ vs Deep Blue


Η τιτανομαχία ανθρώπου- κομπιούτερ πάνω στην σκακιέρα!






Στη δεκαετία του 90 έγινε τεράστιος θόρυβος στα media για τις κόντρες ανάμεσα στον άνθρωπο και τον υπολογιστή στο σκάκι. Ο λόγος για την μεγάλη σύγκρουση ανάμεσα στον Ρώσο παγκόσμιο πρωταθλητή Γκάρυ Κασπάροφ και τον υπερυπολογιστή Deep Blue της IBM.


Στην πραγματικότητα ήταν μάχη μεταξύ ανθρώπων, οι οποίοι απλώς έκαναν διαφορετικά επαγγέλματα: από τη μία οι σκακιστές και από την άλλη οι προγραμματιστές των computer, οι οποίοι προσπαθούσαν να στήσουν έναν υπέρ- υπολογιστή ικανό να κερδίσει έναν παγκόσμιο πρωταθλητή της σκακιέρας. 

Το θέμα πάντως πουλούσε πολύ ως μάχη ανάμεσα στον άνθρωπο και την υπολογιστική μηχανή και ο Κασπάροφ συγκέντρωνε πάνω του τα όνειρα όλης της ανθρωπότητας για μια μεγάλη νίκη πάνω στους απρόσωπους και άψυχους, πλην όμως ιδιαιτέρως αποτελεσματικούς computer. Τα πράγματα πήγαν πρίμα το 1996. Μετά από μια ήττα από τον υπολογιστή, ο Κασπάροφ πήρε τα πάνω του και συνέτριψε τον Deep Blue με τρεις νίκες και δύο ισοπαλίες. 

Το 1997, όμως, οι άνθρωποι της IBM βελτίωσαν το μηχάνημα και ζήτησαν επανάληψη. Ο Κασπάροφ έχασε από τον υπολογιστή (3,5-2,5) και η ανθρωπότητα απογοητεύθηκε. Ο Κασπάροφ δεν αποδέχθηκε την ήττα του. Μίλησε για συμμετοχή άλλων- ανθρώπων- σκακιστών, στο παιχνίδι, ιδίως στο κρίσιμο δεύτερο ματς. Η πλευρά της IBM αρνήθηκε τις κατηγορίες του πρωταθλητή, ότι έκλεψε. Και δήλωσε ότι μόνο η ανθρώπινη εφευρετικότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με τον Κασπάροφ. Παρ' όλ' αυτά, δεν θέλησαν να παίξουν με την τύχη τους. Αρνήθηκαν την πρόσκληση του Κασπάροφ για ρεβάνς και διέλυσαν τον κομπιούτερ Deep Blue. Επίσης, αρνήθηκαν να δώσουν τυπωμένα τα στοιχεία των κινήσεων του Deep Blue στον πρωταθλητή, αν και αργότερα τα έβγαλαν στο διαδίκτυο

Η πραγματική ίσως αδικία για τον Κασπάροφ -που μπορεί να αποδειχθεί κιόλας, γιατί όλα τα άλλα είναι εικασίες- είναι το ότι του αρνήθηκαν πριν από τους αγώνες του 1997, στοιχεία με τα παιχνίδια του Deep Blue εναντίον άλλων παιχτών. Αντίθετα, οι προγραμματιστές του Deep Blue είχαν στη διάθεση τους πλήρη αρχεία με τα παιχνίδια του παγκόσμιου πρωταθλητή, για να τα μελετήσουν και να προσαρμόσουν το μηχάνημα τους στο παιχνίδι του. 

Η ιστορία του Σκακιού

Η καταγωγή του Σκακιού και η πορεία του μέσα στους αιώνες

Το σκάκι δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Όταν παίζεται από τον πολύ κόσμο, σε χαμηλό ή μέτριο επίπεδο είναι διασκέδαση.
Όταν όμως παίζεται στο επίπεδο αγώνων από καλούς σκακιστές είναι μια δοκιμασία δύναμης και μια μαρτυρία του ανθρώπινου πνεύματος. Το σκάκι καθρεφτίζει την ιστορία του πολιτισμού, με την ίδια ακρίβεια που το κάνουν οι κλασσικοί της ιστορίας.
Η ανθρώπινη φύση αντανακλάται και στα δύο. Βαθιές σκέψεις, πανούργα τεχνάσματα, υπομονετική άμυνα, τολμηρά σχέδια, κοφτερές επιθέσεις, τακτικά χτυπήματα, όλα αυτά με στόχο τη νίκη. Και από την άλλη η τραγική πτώση, η μοναδικότητα της στιγμής που πρέπει να παραδεχθείς την αδυναμία σου και την ήτττα.
Το σκάκι αρχικά ήταν ένα παιχνίδι πολέμου. Σκοπός του ήταν να παραστήσει με ακρίβεια πάνω στη σκακιέρα τα γεγονότα μιας μάχης. Οι Ινδοί, οι Πέρσες και οι Αραβες το αναβάθμισαν σε ένα σοβαρό διανοητικό παιχνίδι. Σήμερα το σκάκι είναι ένας πρέσβυς της ειρήνης που καταγγέλει τον πόλεμο και τις καταστροφές στους ανθρώπους.
Η έννοια του χρόνου γίνεται αντιληπτή από τις διαδοχικές κινήσεις στη σκακιέρα. Κάθε κίνηση αλλάζει ολότελα τη θέση όπως αλλάζει η ζωή και το πεπρωμένο του ανθρώπου με το χρόνο.
Πότε και από ποιούς δημιουργήθηκε το σκάκι είναι ένα ερώτημα αιώνων που δεν έχει βρει ακόμα την απάντησή του. Υπάρχουν πολλοί μύθοι που αναφέρονται στην καταγωγή του σκακιού. Κάθε ένας από αυτούς καταθέτει ένα φόρο τιμής στα πρόσωπα που αναφέρεται. Οι μύθοι αυτοί βεβαιώνουν ότι το βασικό χαρακτηριστικό του σκακιού ήταν, ότι το θεωρούσαν ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα υψηλής αξίας για τους πολιτισμούς της Ασίας και της κλασσικής αρχαιότητας.
Αναφέρουμε εν συντομία ορισμένους από αυτούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορούμε να εξαντλήσουμε το θέμα στα πλαίσια αυτής της καταγραφής.

ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Στην Αίγυπτο ανακαλύφθηκαν σε διάφορους τάφους παραστάσεις των Φαραώ και των μελών της άρχουσας τάξης τοποθετημένες μπροστά σε μια σκακιέρα που τα κομμάτια του παιχνιδιού μοιάζουν με αυτά του σκακιού.

egypt  pyrgos
Τοιχογραφία από τον τάφο της Βασίλισσας Νεφερτίτη
(Καρνάκ 1250 π.χ.) και φιγούρα από ελεφαντόδοντο
σε σχήμα πύργου (3.000 π.χ.)

 
   Στον τάφο της Βασίλισσας Νεφερτίτης που έζησε το 1250 π.χ. υπάρχει μια τέτοια αναπαράσταση, όπως επίσης και μια καρικατούρα στον τάφο του Ραμσή του 3ου που έζησε τον 13ο αιώνα π.χ.
Στο Αιγυπτιακό μουσείο στο Βερολίνο υπάρχει μια φιγούρα που μοιάζει με σκακιστικό πύργο και χρονολογείται από το 3.000 π.χ. Αυτά τα ευρήματα έχουν οδηγήσει κάποιους στο συμπέρασμα ότι το σκάκι κατάγεται από την Αίγυπτο.
Η επικρατούσα όμως άποψη είναι πως αν και τα επιτραπέζια παιχνίδια των Αιγυπτίων μοιάζουν με το σκάκι, δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι τα παιχνίδια αυτά συνέβαλαν στην ιστορική εξέλιξη του σκακιού.
Οι Αιγύπτιοι έπαιζαν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με 30 τετράγωνα και 12 κομμάτια και άλλο ένα με 144 τετράγωνα και 48 κομμάτια.

Εθνικοί ευεργέτες

Η δράση και η προσφορά τους

Κωνσταντίνος Ζάππας (1814 - 1892)



Ονομάζονται εκείνοι οι εύποροι Έλληνες, οι οποίοι από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και μετά δαπάνησαν ή κληροδότησαν το σύνολο ή μεγάλο μέρος της περιουσίας τους για κοινωφελείς σκοπούς, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην πνευματική ανάπτυξη και στην κοινωνική πρόοδο του αναγεννημένου ελληνικού έθνους. 

Την κατευθυντήρια γραμμή του υπόδουλου γένους αποτέλεσε, μετά την Άλωση, η ιδέα πως εξαιτίας των αμαρτιών του ο κόσμος της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας έλαβε ως τιμωρό τους κατακτητές. Συνέπεια αυτής της ιδέας ήταν το δίδαγμα, πως για να ξαναβρεί τα αγαθά που έχασε και να λυτρωθεί από την τιμωρία, έπρεπε να ξαναγυρίσει στον δρόμο του Θεού καλυτερεύοντας τον εαυτό του με τον φωτισμό και την άσκηση. Το χρέος του λοιπόν ήταν η αγάπη προς τον άνθρωπο και ο σεβασμός στον Θεό. Το πρώτο γινόταν με την αγάπη προς τον πλησίον, το δεύτερο με την παιδεία, μια παιδεία που φώτιζε τον άνθρωπο διδάσκοντάς του τον λόγο του Θεού. 

Εκκλησίες και σχολεία ήταν ο στόχος αυτής της διδαχής και της πίστης. Εύποροι ή άποροι χριστιανοί προσέφεραν χρήματα για τον σκοπό αυτό, για τον οποίο και ο κατακτητής, για δικούς του πολιτικούς λόγους, δεν είχε αντίρρηση. Κάποιοι μάλιστα, που είχαν την τύχη να πλουτίζουν, προσέφεραν μεγάλα ποσά για τον φωτισμό του Γένους και τη σωτηρία της ψυχής τους. 

Όσο νωρίτερα,τόσο καλύτερα;


Γιατί κάποιοι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να τα κάνουν όλα πριν από τα άλλα;


Σίγουρα έχετε ακούσει κάποια μαμά να καυχιέται ότι το δικό της παιδί περπάτησε πριν ακόμα γιορτάσει τα πρώτα του γενέθλια, είπε «φούρνος μικροκυμάτων» σε ηλικία 8 μηνών ή έβγαλε το πρώτο του δόντι πριν δοκιμάσει την πρώτη φρουτόκρεμα. Στην κοινωνία μας ισχύει ότι «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα», ακόμα κι αν ως «πρώτο» υπολογίζουμε το νήπιο που έβγαλε την πάνα νωρίτερα από τους συνομηλίκους του. Κι αν η αγωνία κάθε γονέα είναι να δει το παιδί του να αναπτύσσεται φυσιολογικά, φαίνεται πως κρυφή του επιθυμία είναι να το δει να αναπτύσσεται σε λίγο πιο γρήγορους ρυθμούς από τα υπόλοιπα. 



Γιατί το κάνουμε; 

Προφανώς επειδή ζούμε οι ίδιοι σε έναν τόσο ανταγωνιστικό κόσμο, βιαζόμαστε να βεβαιωθούμε ότι το παιδί μας έχει τα απαραίτητα προσόντα για να ξεχωρίσει ήδη από τη βρεφική ηλικία. Ή και νωρίτερα, αν σκεφτούμε όλες αυτές τις έγκυες γυναίκες που ακούνε μουσική γραμμένη ειδικά για να κάνει ακόμα πιο έξυπνο το παιδί που μεγαλώνει μέσα τους. Από τη μία, πιθανώς να έχουμε δίκιο. Άλλωστε, το 85% της ανάπτυξης του εγκεφάλου ενός ανθρώπου πραγματοποιείται κατά τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής του. Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε αυτό το διάστημα εμπλουτίζοντας τα ερεθίσματα που παίρνουν με μερικά εκπαιδευτικά DVD ή με μαθήματα υπολογιστών για παιδιά προσχολικής ηλικίας; Μήπως, όμως, με αυτό τον τρόπο, αν και οι προθέσεις μας είναι οι καλύτερες, δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουμε; Για να μπορέσει ένα παιδί να κάνει ένα αναπτυξιακό άλμα, θα πρέπει να είναι έτοιμο. Εάν η πρόκληση είναι υπερβολικά μεγάλη για τις ικανότητές του, το στρες θα είναι τέτοιο που θα το εμποδίσει να εστιάσει σε αυτό που πρέπει να κάνει ή να μάθει. Εξάλλου, η διαδικασία της μάθησης κατά την παιδική ηλικία δεν εξαντλείται στην αναγνώριση των γραμμάτων, των αριθμών, των σχημάτων ή των χρωμάτων, αλλά σχετίζεται κυρίως με το παιχνίδι. Η πλέον ενδεδειγμένη «μέθοδος» για να εξελιχθεί το παιδί είναι απλά να είναι παιδί. Σκαρφαλώνοντας στην πλάτη του καναπέ, πετώντας κάτω τα μαξιλάρια και τα πιάτα με το φαγητό του, ισορροπώντας στην άκρη του πεζοδρομίου, σκαρφίζοντας ιστορίες, χρησιμοποιώντας τη φαντασία του, θα αποκτήσει με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο τις απαιτούμενες δεξιότητες για να περάσει στο επόμενο στάδιο της ανάπτυξής του. 


Είναι καλό ένα παιδί να ξέρει να διαβάζει από το προνήπιο; 

Υπάρχουν μητέρες που η συναναστροφή μαζί τους μπορεί να σε κάνει να νιώθεις σαν να περπατάς σε πασαρέλα με μπικίνι (και με όλα τα περιττά κιλά σου). Συχνά, οι μητέρες αυτές βρίσκουν εύφορο πεδίο ανταγωνισμού στο πόσο γρήγορα έμαθαν τα παιδιά τους να γράφουν ή να διαβάζουν. Όταν μιλάμε για την ικανότητα ανάγνωσης και γραφής, κάποιοι γονείς πιστεύουν ότι ποτέ δεν είναι «πολύ νωρίς». Ωστόσο, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη πως ένα παιδί που διαβάζει από την ηλικία των 4 ετών θα έχει καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο από τα άλλα ή ότι θα εξελιχθεί σε έναν ενήλικο που αγαπά το διάβασμα. Υπάρχουν χώρες στον κόσμο όπου τα παιδιά δεν ενθαρρύνονται καθόλου να διαβάσουν μέχρι την ηλικία των 7 ετών, και στις χώρες αυτές τα ποσοστά των εγγράμματων ενηλίκων είναι ανάλογα με κάθε άλλη. Υπάρχουν πράγματι κάποια παιδιά που μαθαίνουν να διαβάζουν πολύ γρήγορα, με μικρή προσπάθεια και ελάχιστη καθοδήγηση. Υπολογίζεται ότι πρόκειται για ένα ποσοστό περίπου 3% του πληθυσμού. Και, αντίθετα με ό,τι μπορεί να πιστεύετε, οι ερευνητές που έχουν πραγματοποιήσει τεστ σε τέτοια παιδιά διαβεβαιώνουν ότι ο δείκτης ευφυΐας τους δεν είναι υψηλότερος από το μέσο όρο. Εάν το δικό σας παιδί δεν φαίνεται να ανήκει σε αυτή την κατηγορία, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεστε. Θα μάθει να διαβάζει και να γράφει στην ώρα του, δηλαδή στην Α’ δημοτικού. Γιατί τότε όλα τα παιδιά είναι έτοιμα. Και όσα ήδη γνωρίζουν, είτε βαριούνται είτε δυσκολεύονται, γιατί ο δάσκαλος / η δασκάλα έχει άλλον τρόπο από αυτόν που έχουν διδαχθεί. 


Το εμπόριο της πρωτιάς 

Η ανάγκη των γονιών να βλέπουν τα παιδιά τους να εξελίσσονται με όσο πιο γρήγορους ρυθμούς, υπάρχει σε όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου και υποστηρίζεται από μια ολόκληρη αγορά, που επιτρέπει στους πιο φιλόδοξους να πιστεύουν πραγματικά ότι ο δικός τους γιος ή η δική τους κόρη μπορεί να ξεχωρίσει στην «κούρσα». Ειδικά προγράμματα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τμήματα εκμάθησης Αγγλικών για 3χρονα, DVD που υπόσχονται να κάνουν τα παιδιά να μάθουν την προπαίδεια πριν από το «φεγγαράκι μου λαμπρό», CD με διασκευές κλασικών συνθετών ειδικά για βρέφη... Ωστόσο, όπως επιβεβαιώνουν οι σχετικές έρευνες, το πιο πιθανό είναι ότι αυτή η γνώση δεν θα έχει καμία προστιθέμενη αξία όταν αυτά τα παιδιά φτάσουν στην ηλικία που θα κληθούν να τη χρησιμοποιήσουν, γιατί τότε θα είναι ακριβώς στην ίδια «ευθεία» με τους συμμαθητές τους. Το να σπρώχνουμε το παιδί να βγαίνει «μπροστά» σε σχέση με τους συνομηλίκους του, δεν το ωφελεί σε τίποτα. Αντίθετα, πρέπει να τα αφήσουμε να χαρούν την παιδική τους ηλικία... δεν θα ξαναγίνουν ποτέ παιδιά.


Τι χρειάζονται, τελικά, τα παιδιά;

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι είναι ανώφελο να προσφέρουμε ερεθίσματα στα πιτσιρίκια μας. Θα πρέπει, όμως, τα ερεθίσματα αυτά να είναι ανάλογα με την ηλικία τους. Και φυσικά, ανάλογες με την ηλικία τους να είναι και οι δικές μας προσδοκίες. Tο παιχνίδι, ο χρόνος και ο χώρος αποτελούν το καλύτερο σχολείο για το παιδί σας. 
- Το παιχνίδι, γιατί είναι ο πιο άμεσος, ο πιο ευχάριστος, ο πιο διασκεδαστικός τρόπος μάθησης. 
- Ο χρόνος, γιατί τον χρειάζεται για να ωριμάσει και να προχωρήσει παρακάτω, και 
- ο χώρος, για να ανθίσει με τον πιο δημιουργικό τρόπο. 


Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (M.Ed. ψυχοπαιδαγωγός, εκπαιδευτική σύμβουλος).

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Ο Κύβος του Ρούμπικ



40 ετών έγινε ο Κύβος του Ρούμπικ


Ο 70χρονος σήμερα Έρνο Ρούμπικ, ο οποίος επινόησε το εθιστικό παζλ, μιλάει για την αγαπημένη του εφεύρεση που μεγάλωσε γενιές και γενιές.


Αγαπήθηκε όσο λίγα παιχνίδια σκέψης και συμπλήρωσε ήδη 40 χρόνια ζωής. Ο λόγος για τον περίφημο Κύβο του Ρούμπικ, τον οποίο επινόησε το 1974 ένας Ούγγρος αρχιτέκτονας, γλύπτης και εφευρέτης.

Ο Έρνο Ρούμπικ ήταν το κεντρικό πρόσωπο της έκθεσης που φιλοξενείται στο Liberty Science Center του Νιου Τζέρσεϊ και είναι αφιερωμένη στο δημοφιλές παζλ… για μικρούς και μεγάλους.
«Πέρα από τον Κύβο του Ρούμπικ» ονομάζεται η έκθεση, που ερευνά τις πρώτες μορφές που είχε το παιχνίδι και τη μετάλλαξή του σε διαφορετικά σχέδια και χρώματα στο πέρασμα των χρόνων.
«Πέρασα πάνω από τη μισή ζωή μου με αυτόν τον Κύβο, κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Ήμουν 30 ετών όταν τον επινόησα και σήμερα, 40 χρόνια μετά, νομίζω ότι μπορώ να πω ότι γνωρίζω τον Κύβο καλύτερα από τον καθένα», λέει ο Έρνο Ρούμπικ.

Ο ελάχιστος αριθμός κινήσεων που απαιτείται για κάθε μία από τις πιθανές διατάξεις ενός Κύβου 3x3x3 είναι 20, σύμφωνα με έρευνα μαθηματικών. Και μιλάμε για περισσότερες από 43 πεντάκις εκατομμύρια διατάξεις… Για την ακρίβεια 43.252.003.274.489.856.000 διαφορετικές. Ζαλιστήκατε ή ακόμα;

Η έκθεση «Πέρα από τον Κύβο του Ρούμπικ» στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ ανοίγει τις πύλες της για το κοινό στις 26 Απριλίου για 7 ημέρες, ενώ στη συνέχεια θα αρχίσει παγκόσμια περιοδεία.



Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Αναστάσιμη Προσευχή

Η προσευχή μας μετά το Πάσχα

Την Προσευχή αυτή θα τη λέμε κάθε πρωί στο σχολείο για 40 ημέρες, από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι την παραμονή της Ανάληψης του Κυρίου.




Αναστάσιμη Προσευχή

1.Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασι,
ζωήν χαρισάμενος.

2.Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν Άγιον, Κύριον, Ιησούν
τον μόνον αναμάρτητον.
Τον Σταυρόν Σου Χριστέ προσκυνούμεν
και την Αγίαν σου Ανάστασιν
υμνούμεν και δοξάζωμεν.
Συ γαρ ει ο Θεός ημών,
Εκτός Σου άλλον ουκ οίδαμεν,
το όνομά Σου ονομάζομεν.
Δεύτε, πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν
Την του Χριστού Αγίαν Ανάστασην.
Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού
χαρά εν όλω τω κόσμω.
Δια παντός ευλογούντες τον Κύριον,
Υμνούμεν την Ανάστασιν Αυτού.
Σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς,
θανάτω, θάνατον ώλεσεν.

3.Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν,
έδωκε ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος.



Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Οι δικές μας πασχαλινές κατασκευές


Ευχετήριες κάρτες, χάρτινο καλαθάκι με αυγά, πασχαλινό στεφάνι με πολύχρωμα αυγά από χαρτί κανσόν και θήκη για αυγό βαμμένο με παραδοσιακό και οικολογικό τρόπο!



Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Η τελετή του Αγίου Φωτός

Δεύτε λάβετε φως…


 Εις τα Ιεροσόλυμα το Πάσχα  γίνεται το μεγαλύτερο θαύμα στον  κόσμο από τον Θεάνθρωπον Χριστόν

Απερίγραπτο και άξιο θαυμασμού γεγονός είναι η τελετή του Αγίου Φωτός. Τα θρησκευτικά συναισθήματα των χριστιανών και ιδιαιτέρως των Ορθοδόξων Ελλήνων φτάνουν στο αποκορύφωμα τους και η «ανεκλάλητη» χαρά που τους δωρίζει ο Κύριος είναι το αποτέλεσμα της ευλαβικής συμμετοχής τους, στην αγία αυτή τελετή.

Βρισκόμαστε μπροστά στο μοναδικό γεγονός μέσα στον Κόσμο στο γεγονός της εκπομπής και αναλάμψεως του φωτός από τον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο του Σωτήρος. Την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου από τις πρωινές ώρες κανένας τύπος δεν τηρείται ως προς τις διάφορες θέσεις του αγίου ναού της Αναστάσεως. Οι Άμβωνες, τα Δεσποτικά και τα Στασίδια είναι γεμάτα από πιστούς ανεξαρτήτως φύλου. Διά της Ωραίας Πύλης εισέρχεται ο τυχών, εντός δε του Ιερού και γύρω από την Αγία Τράπεζα περιμένουν με εγκαρτέρηση την εμφάνιση του Αγίου Φωτός, άνδρες, γυναίκες και παιδιά κάθε ηλικίας.

Σε πιο παλιά εποχή την ημέρα αυτή, του Αγίου και Μεγάλου Σαββάτου, οι ντόπιοι ορθόδοξοι, σκιρτώντες και αγαλλώμενοι περιτρέχον το Άγιο Κουβούκλιο άλλοτε μεν ψάλοντες το «Κύριε Ελέησον» άλλοτε δε πολυχρονίζοντες τον Πατριάρχη της Αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ και άλλοτε απαγγέλοντες στα αραβικά με μεγάλη φωνή στίχους εκδηλώνοντας τη χαρά τους.
Το έθιμο αυτό σήμερα για να μην προκαλείται πολύς θόρυβος και ταραχή επιτρέπεται μόνο λίγο πριν από την ώρα της τελετής και κατά τη διάρκεια αυτής.

Αφιέρωμα στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα


Τι είναι η Μεγάλη Εβδομάδα;

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα (από την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ μέχρι το Μ. Σάββατο) και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο! 

Πώς βιώνεται ο λειτουργικός χρόνος τη Μεγάλη εβδομάδα; 
Η Εκκλησία από την μεγάλη της φιλανθρωπία, για να μπορέσουν όσο είναι δυνατόν περισσότεροι πιστοί να συμμετέχουν στις Ακολουθίες, επέτρεψε από την αρχή της Μ. Εβδομάδας, να ψάλλεται ο Όρθρος της επόμενης ημέρας. (π.χ. την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ ψάλλεται ο Όρθρος της Μεγάλης Δευτέρας). 

Τι τελείται τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας; 
Οι τέσσερις πρώτες ημέρες μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα και οι Ακολουθίες ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου». 

Μεγάλη Δευτέρα (Κυριακή Βαϊων βράδυ): 
Την Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα: 
α) Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιού του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο) τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του. 
β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός (Ματθ. 21, 18-22):
Συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων και γενικά την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν άκαρποι από καλά έργα. 

Όλη η ενέργεια προέρχεται από τον ήλιο


ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Το video αυτό δημιουργήθηκε για προβολή σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. 
Κίνηση, τροφή, δύναμη, ζέστη, δροσιά και χιλιάδες άλλα πράγματα είναι μόνο ενέργεια. Κύρια πηγή της είναι ο Ήλιος. Την αντλούμε από τεράστιες αποθήκες που δημιoυργήθηκαν στη Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια και δεν είναι ατελείωτες, ενώ μας προσφέρουν «δώρα» ακριβά και βρόμικα. Σήμερα ο άνθρωπος στρέφεται ξανά στις αέναες και ανεξάντλητες μορφές ενέργειας, τις οποίες από παλιά -με σοφία- χρησιμοποιούσε. 
Ο Ήλιος, η δύναμη του Αέρα, η δύναμη του Νερού, με τη συνδρομή της τεχνολογίας, παίζουν ξανά ρόλο στη ζωή μας και δίνουν ενέργεια καθαρή και προσιτή. Είναι οι νέες, πολύ παλιές, ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.


Από τη θεωρία στην πράξη!

Σχολική αυλή: Χώρος Αγωγής και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης

Β΄ φάση


Αγαπητοί γονείς και μαθητές,
το σχέδιό μας σχετικά με την αναβάθμιση της αυλής μας αρχίζει σιγά σιγά να υλοποιείται με τη τη δική σας βοήθεια κυρίως αλλά και με τη συνεργασία και τη βοήθεια του Δήμου Καβάλας.
Παρακάτω παρουσιάζονται οι εργασίες που κάναμε για την ανάπλαση της σχολικής μας αυλής. Ένα μέρος του καταφέραμε να το πραγματοποιήσουμε τη φετινή χρονιά, ελπίζουμε όμως να συνεχίσουμε και του χρόνου για να υλοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες παρεμβάσεις στη σχολική μας αυλή, έτσι όπως την είχαμε σχεδιάσει κατά την Α΄ φάση του προγράμματος.



Α΄ μέρος (18/2/2014)




Β΄ μέρος (27/2/2014)




Γ΄ μέρος (14/4/2014)



Ευχαριστούμε θερμά όλους τους γονείς, τους μαθητές και όλους όσους συμμετείχαν στις εργασίες για το χρόνο και τον κόπο που αφιέρωσαν.

Ο Δ/ντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Τα "διαφορετικά" παιδιά

Από: Νινέττα Φαφούτη
Το να είσαι ο πιο κοντός στην τάξη ή το αντίθετο, να περνάς όλους τους συμμαθητές σου δύο κεφάλια, το να είσαι είτε ο πιο χοντρός είτε ο πιο αδύνατος... όλες αυτές οι διαφορές δεν είναι εύκολες για να επιβιώσει ένα παιδί. 

Σε κάθε ηλικία, δεν μας αρέσει να μας «σταμπάρουν», μα να γινόμαστε ένα με τη μάζα, μας ικανοποιεί να υποτασσόμαστε στα πρότυπα που μας επιβάλλονται. «Η δικτατορία της εμφάνισης είναι τόσο ισχυρή στην μοντέρνα κοινωνία μας, που ποτέ δεν ήταν τόσο σοβαρό το ζήτημα να υπάρχει ψυχική άνεση», λέει η Muriel Mazet, ψυχολόγος και συγγραφέας, και για το παιδί, αυτή η τάση για να αισθάνεται άνετα είναι πιο έντονη απ’ ότι στους ενήλικες. 
 
Οι φίλοι δεν «χαρίζονται» Για να αισθάνεται ένα παιδί άνετα με τον εαυτό του, πρέπει να μοιάζει με τους φίλους του. Και σε επίπεδο γούστου φυσικά (παιχνίδια, κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση κλπ), αλλά ακόμα και στο στυλ της εμφάνισης. Γιατί; Βασικά γιατί τα άλλα παιδιά δεν χαρίζονται. Ένας μικρός μαθητής νηπιαγωγείου, που δεν είναι ακόμα εντελώς κοινωνικοποιημένος, δεν ξέρει ακόμα να ξεχωρίζει τι πρέπει να λέγεται και τι όχι. Δεν θα διστάσει λοιπόν καθόλου να βροντοφωνάξει ότι ο φίλος του είναι χοντρός σαν μπάλα. Κυρίως δεν είναι ικανό να βάλει τον εαυτό του στη θέση του παιδιού και να καταλάβει ότι αυτό μπορεί να το πληγώσει. Αυτό θα πει ειλικρίνεια! Ακόμα, αυτά τα άμεσα σχόλια και οι βάρβαρες ματιές, δεν κάνουν καθόλου καλό στο παιδί που έχει γίνει στόχος. Πριν την ηλικία των έξι, το παιδί βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους οικοδόμησης της ταυτότητάς του και αυτό περνάει από το βλέμμα του άλλου. Αν οι φίλοι του, του δώσουν την ταμπέλα του «χοντρού», του «μυτόγκα», ή του «κοκαλιάρη», θα σημαδευτεί σκληρά από αυτή την τόσο απόλυτη εκτίμηση.  

Δεχτείτε το όπως είναι Ένα μικρό παιδί που παρουσιάζει μία διαφορετική σωματική εμφάνιση σε σύγκριση με τους άλλους, είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται την υποστήριξη των γονιών του. Το να αντιμετωπίσει μόνο του αυτή την κατάσταση, είναι πάρα πολύ σκληρό.  -  Με το να το δεχτείτε ακριβώς όπως είναι, πιο κοντό απ’ ό,τι ονειρευόσασταν, πιο λεπτό απ’ ό,τι φανταζόσασταν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, χωρίς να σκεφτείτε όμως τις δικές σας προσωπικές απογοητεύσεις...  Φροντίστε και τη δική σας αυτοεκτίμηση. Πρέπει να δείτε τον εαυτό σας θετικά. Οι γονείς που δεν έχουν αυτοεκτίμηση, δυσκολεύονται να μεγαλώσουν παιδιά με υψηλή αυτοεκτίμηση. Ένας καλός, θετικό γονιός είναι αυτός που ξέρει ότι δεν είναι τέλειος αλλά αναγνωρίζει την αξία του, προσπαθώντας πάντα να βελτιωθεί και να ωριμάσει.   Είναι πάρα πολύ σημαντικό να δείξετε κατανόηση. Για τα παιδιά που δεν τολμούν «υψώσουν το ανάστημά τους» στο σχολείο και να υπερασπίσουν τον εαυτό τους ενάντια στα πειράγματα, είναι πολύ πιθανό να αντιδράσουν στο σπίτι με μία επιθετική συμπεριφορά απέναντι στην υπόλοιπη οικογένεια.   Δε τίθεται ερώτημα ότι δεν πρέπει να δώσετε καμία σημασία στο ότι υποφέρει, αλλά ούτε και να το υπερπροστατεύσετε επειδή είναι ευαίσθητο. Όμως μπορείτε να του δείξετε ότι έχετε ακούσει αυτό που το βασανίζει και να βρείτε μαζί λύσεις.  -  Τα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση τείνουν να ασκούν έντονη κριτική στον εαυτό τους και να απογοητεύονται εύκολα από αυτόν. Βλέπουν τις προσωρινές αποτυχίες ως μόνιμες, δυσβάστακτες καταστάσεις. Το αίσθημα της απαισιοδοξίας κυριαρχεί.  

Δείξτε του ότι είναι κάτι... περισσότερο! Ως γονείς, δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλα όσα βλέπει το παιδί μας, όσα ακούει και σκέφτεται, τα οποία συμβάλλουν στη δημιουργία της εικόνας του εαυτού του. Μπορούμε όμως να κάνουμε πολλά. Ένα παιδί σε μικρή ηλικία είναι ένα δώρο από το Θεό – ένας νέος άνθρωπος, «άγραφος χάρτης». Στα πρώτα αυτά χρόνια, όσα μπαίνουν στο μυαλό του παιδιού εντυπώνονται βαθιά. Ως γονείς λοιπόν έχουμε τη μοναδική και ανεπανάληπτη ευκαιρία να ιδρύσουμε έναν «τραπεζικό λογαριασμό αυτοεκτίμησης» στον οποίο το παιδί θα καταθέσει πολλά θετικά πράγματα για το ίδιο. Στα χρόνια και τις δεκαετίες που θα ακολουθήσουν, αυτός ο «λογαριασμός» θα εξισορροπήσει τις αναπόφευκτες αρνητικές εμπειρίες.  

Πώς τροφοδοτούμε λοιπόν, τον τραπεζικό λογαριασμό του παιδιού μας;Πώς μπορούμε εμείς, ως γονείς, να χτίσουμε την αυτοπεποίθησή του; 
-   Δείξτε αγάπη και στοργή στο παιδί σας.  -   Επαινέστε το παιδί σας. Να το επιβραβεύετε όσο πιο συχνά μπορείτε, όταν κάνει κάτι καλό. Πείτε, «είμαι πολύ υπερήφανος/η για σένα. Είσαι ξεχωριστός/ή. Μου αρέσει πολύ αυτό που έκανες». Είναι πολύ σημαντικό, ωστόσο, οι έπαινοί σας να είναι πιστευτοί. Μην υπερβάλλετε με δηλώσεις του τύπου, «είσαι ο πρώτος/πρώτη σε όλα. Είσαι το πιο καλό παιδί που έβγαλε ποτέ ο κόσμος» οι οποίες μπορεί να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Το παιδί θα αποκτήσει υπερτροφικό «εγώ», κάτι που θα επηρεάσει τις σχέσεις του με τους φίλους του, γεγονός που μακροπρόθεσμα θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αυτοεκτίμησή του. -   Θέστε στο παιδί σας στόχους, τους οποίους μπορεί να επιτύχει, όπως να ντύνεται μόνο του ή να πάρει ένα καλό βαθμό σε κάποιο διαγώνισμα. Γενικώς, να θέτετε στόχους που ταιριάζουν στην ηλικία και στις ικανότητες του παιδιού (στόχοι που είναι αδύνατο να επιτευχθούν έχουν αρνητικό αποτέλεσμα). Καθώς το παιδί εργάζεται να φτάσει στο στόχο, να το βοηθάτε,να επιβραβεύετε την προσπάθειά του και να τονίζετε την εικόνα του ως νικητή.   Να κρίνετε την πράξη και όχι το άτομο.-   Δεν πρέπει ποτέ να το συγκρίνετε με άλλα παιδιά, λέγοντας, «γιατί να μην είσαι σαν τον/την τάδε;». Όταν λεχθεί κάτι τέτοιο από κάποιον τρίτο, βεβαιώστε το πως είναι μοναδικό και ιδιαίτερο με τον τρόπο του. -   Αποδεχτείτε το για αυτό που είναι. Μην προσπαθείτε να το αλλάξετε, να το κάνετε να σας μοιάσει. Και φυσικά μην προσπαθείτε να το επηρεάσετε να ασχοληθεί με τα δικά σας ενδιαφέροντα ή να ακολουθήσει τα δικά σας όνειρα. 

Με την συνεργασία της κας Αγγελικής Παρίου (Ιατρική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια - συντονίστρια ομάδων γονέων – ενηλίκων – παιδιών – εφήβων - επιστημονική υπεύθυνος των κέντρων Ανάδραση) 

πηγή