Έχω διαγώνισμα...

Επιτέλους! Σαββατοκύριακο και… άνοιξη! Όμως πάνω που είχες αρχίσει να ονειρεύεσαι εξορμήσεις στην εξοχή και ποδήλατο στο πάρκο, το παιδί σου σε ενημερώνει ότι τη Δευτέρα γράφει τεστ στα μαθηματικά και την επόμενη επαναληπτικό στην Ιστορία. Ψυχραιμία! Τα διαγωνίσματα θ αποτελούν για πολλά χρόνια μέρος της ζωής με τα παιδιά. 

Της Φλώρας Κασσαβέτη με τη συνεργασία του Λάμπρου Γκρέκα, Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ΜΑ in Εducation.

Κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όμως όσο οι τάξεις ανεβαίνουν, πέφτουν βροχή! Ο λόγος για τα διαγωνίσματα τα οποία δε χρειάζεται να αντιμετωπίζονται σαν μια δυσάρεστη ή στρεσογόνος διαδικασία στη ζωή του παιδιού. Σε καμία περίπτωση εξάλλου δεν είναι αυτός ο σκοπός της ύπαρξής τους! Το διαγώνισμα δεν είναι μια απλή αξιολόγηση επιδόσεων όπως νομίζουν οι περισσότεροι γονείς, αλλά προσφέρει πολλά στους μικρούς μαθητές:

• Ενθαρρύνει το παιδί να μάθει να συγκεντρώνεται, να αποδίδει μέσα σε χρονικά όρια και να συνηθίζει από νωρίς σε μία διαδικασία που έτσι κι αλλιώς θα αντιμετωπίζει σ όλη τη διάρκεια της σχολικής ζωής, πιθανόν και μετά από αυτή. Γι αυτό τα διαγωνίσματα πλέον ξεκινούν απ τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και είναι όλο και πιο συχνά μέσα στην εβδομάδα όσο οι τάξεις ανεβαίνουν.
• Όχι μόνο η διαδικασία του τεστ, αλλά και η μελέτη που προηγείται, ωφελεί το μαθητή. Νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο έδειξε πως οι μαθητές που υποβάλλονται συχνά σε διαγωνίσματα βελτιώνουν τη μνήμη τους αλλά και την ικανότητα μάθησης. Πιο συγκεκριμένα η προετοιμασία για το διαγώνισμα βοηθά το παιδί να κωδικοποιήσει καλύτερα τις πληροφορίες απ ότι η απλή μελέτη, ενθαρρύνοντας τον εγκέφαλο να αποθηκεύει και να ανακαλεί πληροφορίες πιο γρήγορα.

Διαβάστε περισσότερα

Η ώρα της γης

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Από τις 8:30 μ.μ. έως τις 21:30 μ.μ.

Περισσότερες από 157 χώρες και περιοχές θα λάβουν μέρος φέτος στην παγκόσμια εκστρατεία ενάντια στην κλιματική αλλαγή, η Ώρα της Γης, με κεντρικό μήνυμα «Χρησιμοποίησε την ενέργειά σου για να κάνεις την αλλαγή πραγματικότητα (Use your power to make change a reality)». 

Το Σάββατο 29 Μαρτίου, οι πολίτες καλούνται να σβήσουν τα φώτα, για μία ώρα, από τις 8.30 έως τις 9.30 το βράδυ, προκειμένου να στείλουν μήνυμα για την προστασία του περιβάλλοντος. Στην πρωτοβουλία αυτή συμμετέχουν κάθε χρόνο μνημεία - σύμβολα σε μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσια κτίρια αλλά και σπίτια. 

Η Ελλάδα συμμετέχει για έκτη συνεχόμενη χρονιά στη συγκεκριμένη εκστρατεία που ξεκίνησε το 2007 στην Αυστραλία με πρωτοβουλία του WWF. 

Πολλοί είναι οι δήμοι που έχουν δηλώσει συμμετοχή και έχουν καλέσει τους δημότες τους να λάβουν μέρος στην παγκόσμια εκστρατεία. O δήμος Αθηναίων μετέχει στις εκδηλώσεις, σβήνοντας για μια ώρα τα φώτα -από τις 20.30 έως τις 21.30- στο Δημαρχιακό Μέγαρο (Αθηνάς 63), στη Γενική Γραμματεία του δήμου Αθηναίων ( Λιοσίων 22), καθώς και στο κτίριο που στεγάζεται η διεύθυνση Τεχνικών Έργων, του δήμου (Αθηνάς 16, πλατεία Καραμάνου). Την ίδια ώρα θα συσκοτιστεί και ο Λυκαβηττός. Ο δήμος Αθηναίων καλεί τους κατοίκους της Αθήνας να σβήσουν τα φώτα στα σπίτια τους, «στέλνοντας το δικό τους μήνυμα συμμετοχής και δράσης, για την προστασία του πλανήτη από την υπερθέρμανση». 

«Παρόν» για 6η συνεχή χρονιά δηλώνει στην «Ώρα της Γης 2014», το αεροδρόμιο της Αθήνας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας πρωτοβουλίας του WWF σβήνοντας τα φώτα και διακόπτοντας τη λειτουργία ενός από τους δύο διαδρόμους του (δυτικός διάδρομος, 03L/21R και οι τροχόδρομοί του), από τις 8.30 έως τις 9.30 μμ. 

Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της Ώρας της Γης 2014, θα μειωθεί ο φωτισμός στα κτίρια, στους χώρους στάθμευσης οχημάτων προσωπικού και σε άλλους επιλεγμένους χώρους εντός του αεροδρομίου. 

Για την ευαισθητοποίηση των πολιτών στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, με ανακοινώσεις στους αεροσταθμούς, το κοινό θα ενημερώνεται για την παγκόσμια κινητοποίηση του WWF και τη συμμετοχή του αεροδρομίου της Αθήνας. Επιπλέον, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ενθαρρύνει όλο το προσωπικό του αεροδρομίου να συμμετάσχει στην «Ώρα της Γης» μειώνοντας ή σβήνοντας τα φώτα στο σπίτι. 

Στη συμβολική αυτή κίνηση για την κλιματική αλλαγή, θα συμμετέχουν και μέλη της αεροδρομιακής κοινότητας: Leroy Merlin, Factory Outlet, Sofitel, Skyserv Handling, Aegean Airlines, Swissport Hellas, Goldair Handling, κ.α. 

Με αφορμή την Ώρα της Γης για το 2014, το WWF Ελλάς ξεκινάει διεθνή εκστρατεία συλλογής υπογραφών ενάντια στη νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5 της ΔΕΗ, η οποία, όπως αναφέρει το WWF, έχει ως βασικό χρηματοδότη τη γερμανική τράπεζα KfW. Όπως υποστηρίζει, ο Δημήτρης Καραβέλλας, γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς, «πρόκειται για ένα έργο που αγνοεί την ανάγκη αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, προστασίας της δημόσιας υγείας και βιώσιμων επενδύσεων σε μια Ελλάδα δοκιμαζόμενη από την κρίση».

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

πηγή

Αλλάζουμε την ώρα!

Κυριακή 30/3/2014

Την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, 30/3/2014, δεν ξεχνάμε να αλλάξουμε τα ρολόγια μας και να τα βάλουμε μια ώρα μπροστά. Έτσι, τα ξημερώματα της Κυριακής αντί τα ρολόγια μας να δείχνουν 3 θα πρέπει να δείχνουν 4.

Προσοχή να μην αργήσουμε στο σχολείο!!!  

Γιατί αλλάζει η ώρα;

Στόχος της αλλαγής της ώρας είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, μιας και συνολικά κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι το φυσικό φως.

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε την ιδέα για την αλλαγή της ώρας το 1784, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες.

Πρωτοεφαρμόστηκε στον 20ο αιώνα αρχίζοντας από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι. Μετά καταργήθηκε, εμφανίστηκε στο Β' Παγκόσμιο και μετά την ενεργειακή κρίση του 1973, ήρθε για να ...μείνει. Στην Ελλάδα το υιοθετήσαμε το 1973. 

Το 1997 η κυβέρνηση διατύπωσε τη σκέψη να μην εφαρμόσουμε τη θερινή ώρα ώστε να συγκλίνουμε «ωρολογιακώς» με την κεντρική Ευρώπη, αλλά πρυτάνευσαν σοφότερες σκέψεις. 

Σήμερα γύρω στις 70 χώρες εφαρμόζουν το μέτρο. Στην Ε.Ε. ως το 1996 κάθε χώρα έκανε τα δικά της, εμείς για παράδειγμα εφαρμόζαμε τη χειμερινή ώρα τον Σεπτέμβριο.

Μετά ανέλαβαν οι Βρυξέλλες και η χειμερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Η θερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου. Μάλιστα η αλλαγή της ώρας είναι κατοχυρωμένη με κοινοτική οδηγία (2000/C 337 Ε/18). 

Η ώρα Γκρίνουιτς δεν αλλάζει γι' αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Η «κανονική» ώρα θεωρείται η χειμερινή ενώ η τεχνητή-θερινή (ανθρώπινη παρέμβαση) γίνεται εν όψει καλοκαιριού στα τέλη Μαρτίου. 

Φυσικά δεν προσαρμόζονται όλες οι χώρες στην αλλαγή ώρας. Το «παιχνίδι» με τις ώρες δεν το παίζουν οι χώρες που βρίσκονται κοντά στον Ισημερινό, όπου η μέρα διαρκεί 12 ώρες και η νύχτα άλλες τόσες. 

Αντίθετα, όσο πιο κοντά κατευθύνεται κανείς προς τους Πόλους τόσο περισσότερο ηλιακό φως είναι διαθέσιμο κατά τις πρωινές και βραδινές ώρες. Επίσης, άλλο πρόγραμμα ακολουθούν οι Βορειοαμερικανοί, άλλο οι Ευρωπαίοι, άλλο οι Νοτιοαμερικανοί. 

Η επίσημη ονομασία στην Ελλάδα είναι η «θερινή» και η «χειμερινή» ώρα. Οι Αγγλοσάξονες, προτιμούν το εφετζίδικο Daylight Saving Time, που στα Ελληνικά δημιουργεί το μάλλον άσχημο ακρωνύμιο ΧΕΗΦ, αν το μεταφράσουμε στο «Χρόνος Εξοικονόμησης Ηλιακού Φωτός».

πηγή 

Ο Ψύλλος

Ελληνική Ταινία (1990)

Σύνοψη 

Ένας δωδεκάχρονος μαθητής που ζει σε κάποιο ορεινό χωριό της Ολυμπίας συντάσσει και διανέμει μια χειρόγραφη εφημερίδα με τίτλο «Ο Ψύλλος». Η τακτική ταχυδρόμηση της εφημερίδας του σε διάφορα μέρη και τα γράμματα που λαμβάνει ως απάντηση, είναι ο μόνος τρόπος να ταξιδεύει, να ξεφεύγει νοερά από τα στενά όρια του χωριού. Για τους γονείς του, ανθρώπους του μεροκάματου, είναι μια ασχολία χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα, ενώ για τους συγχωριανούς του, μια γραφικότητα προς χλευασμό. Μέχρι που καταφθάνει από την Αθήνα μια δημοσιογράφος, για να πάρει συνέντευξη από το νεαρό «εκδότη». Το απροσδόκητο ενδιαφέρον της πρωτεύουσας θα μεταστρέψει την πεποίθεση όλων για την αξία της φυλλάδας, όμως ο μαθητής θα παραμείνει πιστός στους στόχους και τις επιθυμίες του.

Σκηνοθεσία - Δημήτρης Σπύρου 

Ο Δημήτρης Σπύρου γεννήθηκε στα Διάσελλα της Ολυμπίας το 1954. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο. Εργάστηκε ως ηθοποιός, δημοσιεύσε ποιήματα και διηγήματα, έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές παραγωγές και σκηνοθέτησε, πέρα από τις κινηματογραφικές του ταινίες, αρκετά ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση. Η ταινία του Ο ψύλλος τιμήθηκε με το βραβείο CIFEJ στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ ταινιών για παιδιά και νέους Πύργου-Αρχαίας Ολυμπίας.

Διακρίσεις

Φεστιβάλ Παιδικών Ταινιών Σικάγου (ΗΠΑ) 1991 - Α’ βραβείο

Φεστιβάλ Βερολίνου (Γερμανία) 1991

Βραβείο Διεθνούς Κέντρου για τις Παιδικές και Νεανικές Ταινίες

Φεστιβάλ Μπέλφαστ (Ιρλανδία) 1991

Βραβείο Ένωσης Ιρλανδών Σεναριογράφων

Βραβεία Ποιότητας Υπουργείου Πολιτισμού 1990

Διάκριση ποιότητας ταινίας μεγάλου μήκους

ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΛΥΣΣΑΣ

ΚΕΕΛΠΝΟ: Οδηγίες πρόληψης και αντιμετώπισης

Η λύσσα είναι θανατηφόρα ασθένεια των θηλαστικών και του ανθρώπου.  

Ο ιός εκκρίνεται στο σάλιο των άρρωστων ζώων και μεταδίδεται κυρίως μέσω του δήγματος (δαγκώματος) λυσσασμένου ζώου, συχνότερα σκύλου ή άλλου σαρκοφάγου.  

Η λύσσα προλαμβάνεται κατά 100% στον άνθρωπο, με προϋπόθεση την άμεση και κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Παρ’ όλα αυτά,  περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο, κυρίως στην Αφρική και την Ασία.  

Τα παιδιά βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς με τα παιχνίδια και την περιέργειά τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να δαγκωθούν από σκύλο και μάλιστα πολλαπλές φορές σε ευαίσθητα σημεία του σώματός τους (π.χ. λαιμός ή πρόσωπο). 

Αναφορικά με την εντόπιση λυσσασμένων ζώων στην Ελλάδα, από τις 19 Οκτωβρίου 2012 μέχρι σήμερα έχουν ανευρεθεί σαράντα έξι (46) επιβεβαιωμένα θετικά ζώα στις Π.Ε. Κοζάνης, Καστοριάς, Κιλκίς, Πέλλας, Τρικάλων, Θεσσαλονίκης, Σερρών και Λάρισας. Το Υπουργείο Υγείας και το ΚΕΕΛΠΝΟ συνεργάζονται στενά με τις Διευθύνσεις Υγείας, τα Νοσοκομεία και τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες για την από κοινού αντιμετώπιση της επανεμφάνισης της λύσσας στη χώρα μας.

ΠΗΓΗ: ΚΕΕΛΠΝΟ 

Παρακαλούμε αφιερώστε λίγο από το χρόνο σας για να διαβάσετε τις σχετικές οδηγίες:

Πληροφορίες για τη λύσσα

Μέτρα πρόληψης της λύσσας

Πληροφορίες για να διαβάσουν τα παιδιά

Μήπως εκπαιδεύουμε ανήμπορα παιδιά;

Του κάνετε «εσείς» όλα τα μαθήματα, το ντύνετε «εσείς», συμμαζεύετε «μόνον εσείς» τα παιχνίδια του… Τι  γίνεται όμως τελικά όταν το παρακάνουμε εξυπηρετώντας τα για τα πάντα; Μήπως μεγαλώνουμε ανήμπορα παιδιά; Και πόσο κακό κάνει στα παιδιά αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «μαθημένη αβοηθησία»;   

«Μαθημένη αβοηθησία» ονομάζεται στην ψυχολογία η κατάσταση κατά την οποία ο άνθρωπος, μέσα από τις εμπειρίες της ζωής του που του έδειξαν δε μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι «επώδυνο», παραδίδεται στη «μοίρα» του, (δηλαδή σ' αυτό το επώδυνο), και σταματά να αντιδρά. Η «Μαθημένη αβοηθησία» (ή όπως είναι ο όρος στα αγγλικά Learned Helplessness) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον ερευνητή ψυχολόγο Martin Seligman το 1967, προκειμένου να περιγράψει την κατάσταση ενός ανθρώπου που έχει μάθει να συμπεριφέρεται αβοήθητα και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις δύσκολες συνθήκες ακόμα και αν υπάρχουν ευκαιρίες για να βοηθήσει τον εαυτό του. Σχετίζεται άμεσα με την πεποίθηση «δεν είμαι ικανός να κάνω κάτι» γιατί δεν είμαι αρκετά καλός, έξυπνος, ταλαντούχος. Πρόκειται δηλαδή για συμπεριφορά που καθοδηγείται από την πεποίθηση «δεν μπορώ».  

Πώς καλλιεργούν οι γονείς τη «μαθημένη αβοηθησία» 

Όλοι οι γονείς θέλουν να έχουν παιδιά ανεξάρτητα που να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους, και να μπορούν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Ωστόσο, πολλοί από εμάς συχνά ανατρέπουμε τις πραγματικές μας προθέσεις ακόμα και ασυνείδητα, ενισχύοντας τα συναισθήματα αβοηθησίας και ανικανότητας των παιδιών. Είτε από κεκτημένη ταχύτητα είτε από καλή πρόθεση κάνουμε εμείς τα πάντα για τα παιδιά μας, χωρίς να σκεφτούμε τι μπορούν να κάνουν αυτά για την καθημερινότητά τους.  

Μήπως τα σπρώχνω στη μαθημένη αβοηθησία; 

Σκεφτείτε τον τρόπο που επικοινωνείτε με τα παιδιά σας

Χρησιμοποιείτε λέξεις και φράσεις που χτίζουν την αυτονομία και την ανεξαρτησία, ή μήπως ακόμα και άθελά σας η επικοινωνία και η συμπεριφορά σας διδάσκει στα παιδιά το αντίθετο; Πόσο συχνά λέτε στα παιδιά «Άσε, θα στο φέρω εγώ, θα το κάνω εγώ για σένα, θα το χειριστώ εγώ, θα έρθει κόσμος και μάζεψα τα πράγματά σου, αυτό είναι πολύ δύσκολο για σένα»; 

Κάθε φορά που ένας ενήλικας κάνει για το παιδί πράγματα που μπορεί να κάνει από μόνο του, μεταφέρει το μήνυμα ότι ξέρει περισσότερα ή καλύτερα. Ακόμα και αν αυτή είναι η αλήθεια, τα παιδιά χρειάζονται και θέλουν να μάθουν να κάνουν τις επιλογές τους, να παίρνουν τις αποφάσεις τους και να κάνουν πράγματα μόνα τους. Όταν οι γονείς ή οι ενήλικες παρεμβαίνουν συνεχώς σε ευθύνες και δραστηριότητες των παιδιών, εμποδίζουν την ανάπτυξη και τη βελτίωση δεξιοτήτων που απαιτούνται στην ενήλικη ζωή. αιτίες μπορεί να βρίσκονται στην παιδική ηλικία ενός ατόμου, στο οποίο δεν υπήρχαν σαφή όρια, κανόνες και συνέπειες και άρα δεν έμαθε πως μπορεί να ορίζει και να έχει τον έλεγχο των καταστάσεων.   

Πώς να το βοηθήσουμε να ξεπεράσει την «ανημπόρια»  

1. Μην υποκύπτετε στις απαιτήσεις του   

Συνήθως οι γονείς που κάνουν πάρα πολλά για το παιδί τους αναλαμβάνοντας όλες τις ευθύνες του, το κάνουν υπερβολικά απαιτητικό. Αν και όλα τα παιδιά μπορεί να γίνουν απαιτητικά ή παραπονιάρικα σε ένα βαθμό, όταν το παιδί ζητά συνεχώς πράγματα και σπεύδουν οι γονείς να τα ικανοποιήσουν αντί να αφήσουν το παιδί να εξυπηρετήσει τον εαυτό του, τότε κατά πάσα πιθανότητα το παιδί θα αναπτύξει ένα ισχυρό αίσθημα ανικανότητας που θα το επιδεικνύει αργότερα σε πολλούς τομείς της ζωής του.  

2. Διδάξτε του την υπομονή  

Το παιδί αρχίζει και μαθαίνει ότι οι γονείς είναι αυτοί που θα του βρουν απαντήσεις και λύσεις σε οτιδήποτε, με αποτέλεσμα να παραιτείται από κάθε προσπάθεια. Στην πραγματικότητα όμως τα παιδιά είναι σε θέση και μπορούν να λύνουν πολλά πράγματα από μόνα τους. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερη προσπάθεια και υπομονή από την πλευρά τους και λιγότερη εμπλοκή από τους γονείς, στο τέλος όμως θα μπορέσουν να τα καταφέρουν!  

3. Μάθετε το να παίρνει πρωτοβουλίες   

Αν οι γονείς πιάνουν τον εαυτό τους να αναλαμβάνουν συνεχώς τις ευθύνες των παιδιών όπως να συμμαζεύουν τα δωμάτιά τους, να μαζεύουν τα πιάτα τους, να κάνουν τα καθήκοντα του σχολείου, τότε θα πρέπει να σκεφτούν ότι όλες αυτές οι συμπεριφορές σε καμία περίπτωση δεν βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να λειτουργούν ανεξάρτητα και με υπευθυνότητα. Μπορεί να φαίνεται στους γονείς πιο εύκολο και πιο αποτελεσματικό, όμως θα πρέπει να θυμούνται ότι πολύ σύντομα τα παιδιά θα βρεθούν αντιμέτωπα με την ανάληψη ευθύνης ως έφηβοι και ως ενήλικες. Όταν οι γονείς αναλαμβάνουν τα πάντα για τα παιδιά, είτε από ενοχή ή εξάντληση, είτε επειδή θέλουν απλά να γίνει η δουλειά πιστεύοντας πως αυτή είναι η εύκολη διέξοδος, δημιουργούν στα παιδιά εξάρτηση αντί για αυτονομία. 

4. Αποφύγετε να είστε υπερπροστατευτικοί  

Όταν ένα άτομο μεγαλώνει σε ένα υπερπροστατευτικό περιβάλλον, στο οποίο όλα του δίνονται απλόχερα και χωρίς κόπο και άρα δεν του δίνεται η ευκαιρία να νιώσει προσμονή, υπομονή για κάτι που επιθυμεί και απογοήτευση για κάτι που χάνει, είναι φυσικό να παραδίδεται στην απάθεια.   

Από την Debbie Pincus, MS LMHC (www.empoweringparents.com) 

πηγή

Comenius Regio

I hear what you feel – Ακούω τι νιώθεις

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Comenius Regio: 

"Οι ΤΠΕ και η μέθοδος - project στην εκπαίδευση: Πολιτικές, Πρακτικές και Ανταλλαγή Γνώσης μεταξύ της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης (Ελλάδα) και της Επαρχιακής Διεύθυνσης Εθνικής Εκπαίδευσης Τραπεζούντας (Τουρκία)"  

πραγματοποιήθηκε πρόσκληση κατάθεσης καλών πρακτικών προς τους εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης προκειμένου να διερευνηθεί η χρήση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ) για εκπαιδευτικούς σκοπούς και η εφαρμογή της μεθόδου Project στη σχολική πράξη στις δύο περιφέρειες: Ανατ. Μακεδονία - Θράκη και Τραπεζούντα. 

Ένας από τους στόχους του Προγράμματος ήταν η συλλογή Καλών Πρακτικών, οι οποίες θα δημοσιοποιούνταν, προκειμένου να υπάρξουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για την εκπαιδευτική κοινότητα. 

Η κ. Ζωή Ιορδανίδου, εκπαιδευτικός του σχολείου μας, συμμετείχε στο εν λόγω πρόγραμμα καταθέτοντας Καλή Πρακτική Σεναρίου Διδασκαλίας του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων. 

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα υλοποιήθηκε στη Β΄ τάξη του σχολείου μας κατά το σχολικό έτος 2012 - 2013 με τίτλο "Ακούω τι νιώθεις" ("I hear what you feel).

Την Καλή Πρακτική - Σενάριο Διδασκαλίας της κ. Ζωής Ιορδανίδου μπορείτε να τη βρείτε:

ΕΔΩ 

Συγχαρητήρια στη συνάδελφο!

Χτίζοντας την κριτική σκέψη

Η ανάπτυξη κριτικής σκέψης. Κριτική σκέψη είναι η νοητική και συναισθηματική λειτουργία κατά την οποία το άτομο αξιολογεί την αξιοπιστία των πληροφοριών και αποφασίζει τι να σκεφτεί ή τι να κάνει μέσω συλλογισμών που γίνονται με βάση όλα τα δυνατά στοιχεία που μπορεί να έχει στη διάθεσή του. Αρχικά το άτομο μαθαίνει να στέκεται κριτικά όταν γνωρίζει τι να ρωτά πώς και πότε και στη συνέχεια πώς να σκέφτεται λογικά πότε και ποιες μεθόδους και στρατηγικές να χρησιμοποιεί για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση.

Οι δεξιότητες κριτικής σκέψης είναι σημαντικές για τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών. Η εισαγωγή αυτών των δεξιοτήτων μπορεί να αρχίσει ήδη από την προσχολική ηλικία. Είναι σημαντικό ότι οι δεξιότητες ανάλυσης, σύγκρισης και σύνθεσης πρέπει αναπτυχθούν σε μικρή ηλικία, ώστε οι μαθητές να μπορούν να τις εφαρμόσουν σε κατάλληλες καταστάσεις, είτε στην ακαδημαϊκή ή την προσωπική τους ζωή.

Η κριτική σκέψη περιλαμβάνει ένα πολύπλοκο συνδυασμό δεξιοτήτων. Ανάμεσα στα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα εξής: 

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ.

Η πρώτη μέρα της άνοιξης

20 Μαρτίου

Ως ισημερία αναφέρεται η στιγμή κατά την οποία ο Ήλιος διασχίζει τον ουράνιο ισημερινό. 

Στη συγκεκριμένη στιγμή Ήλιος μεσουρανεί κατακόρυφα στον ισημερινό της γης, με αποτέλεσμα η νύχτα και η ημέρα να έχουν ίση διάρκεια σε οποιοδήποτε σημείο της γήινης επιφάνειας. 

Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές ετησίως (περ. στις 20 Μαρτίου και 22 Σεπτέμβριου).

Σε αυτό το σημείο η παρέκκλιση του άξονα της γης είναι μηδενική προς τον ήλιο.

Το όνομα ισημερία προέρχετα από τις ελληνικές λέξεις ίσος και μέρα, ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, equinox, προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα), καθώς κατά την ισημερία, η νύκτα και η ημέρα έχουν περίπου το ίδιο χρονικό μήκος. 

Η ιστορία της Κριμαίας

Η Κριμαία είναι αυτόνομη περιοχή της νοτιοανατολικής Ουκρανίας, με υπερδισχιλιετή ιστορία και πληθώρα εποικισμών. Πρόκειται για χερσόνησο που συνδέεται με την ηπειρωτική Ουκρανία με τον ισθμό του Περεκόπ και χωρίζεται από τη Ρωσία από την Αζοφική Θάλασσα, τη Μαιώτιδα Λίμνη των αρχαίων Ελλήνων. Το σημερινό της όνομα Κριμαία έχει μογγολική προέλευση, ενώ οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμαζαν Ταυρίδα ή Ταυρική Χερσόνησο, από τους Ταύρους, ένα βαρβαρικό φύλο που κατοικούσε στην περιοχή. 

Η Κριμαία, με πρωτεύουσα τη Συμφερούπολη, έχει έκταση 26.100 τετραγωνικά χιλιόμετρα (λίγο μεγαλύτερη από τη Στερεά Ελλάδα) και πληθυσμό λίγο πάνω από τα 2 εκατομμύρια κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2001. Από αυτούς, το 58,32% είναι Ρώσοι, το 24,32% Ουκρανοί και το 12.5% Τάταροι (μουσουλμάνοι τουρκο-μογγολικής καταγωγής), ενώ οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοι της περιοχής ανέρχονται σε 2.597, ήτοι το 1,3% του πληθυσμού της Κριμαίας. Το κλίμα της περιοχής είναι εύκρατο και ευνοεί τη γεωργία και τον τουρισμό, που αποτελούν τις δύο πλουτοπαραγωγικές πηγές της Κριμαίας. 

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, που μας δίνει τις πρώτες πληροφορίες για την περιοχή, πρώτοι κάτοικοι της Κριμαίας υπήρξαν οι Κιμμέριοι, λαός που κατοικούσε στον Καύκασο. Ένα παρακλάδι των Κιμμερίων υπήρξαν οι Ταύροι, ένα βαρβαρικό φύλο, που μισούσε τους Έλληνες και τους σκότωνε, όπου τους έβρισκε. Πάντως, από τους Ταύρους πήρε το πρώτο της όνομα η Κριμαία, ενώ στην περιοχή αυτή εκτυλίσσονται δύο από τις τραγωδίες του Ευριπίδη, η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» και η «Ιφιγένεια εν Ταύροις».

Βρισκόμαστε στο έτος 2070...

Το διαστημικό λεωφορείο Σόλαρ Εξπλόρερ 5 προσεδαφίζεται στον πλανήτη Άρη.  

Στον πλανήτη ζουν νοήμονα όντα που μας υποδέχονται με περιέργεια αλλά και φιλική διάθεση. 

(Το διαστημόπλοιο φτάνει στον Άρη, ανοίγει η πόρτα και κατεβαίνει το πλήρωμα. Εκείνη την ώρα πλησιάζουν διάφορα περίεργα πλασματάκια....)

Από τη Μαρία Τσ, Ε΄ τάξη

Μαρία: Γεια σας! Με λένε Μαρία και ήρθα από τη γη  (είπα χαμογελώντας)
Ζακ: Καλώς ήρθες στον Άρη. Έλα να σε ξεναγήσουμε (είπε με μεγάλη χαρά)
Μαρία: Τι ωραίο πλανήτη που έχετε!!! Ανυπομονώ για την ξενάγηση (είπα με κέφι)
Ζακ: Εγώ έχω δουλειά, γι'αυτό θα σε ξεναγήσει η Άννι.
Αννι: Γεια σου!Πώς σε λένε; ( με ρώτησε ενθουσιασμένη)
Μαρία: Με λένε Μαρία. Περνάς καλά εδώ πέρα; (την ρώτησα με ενδιαφέρον)
Άννι: Ναι, πολύ ωραία! Θέλεις να σε ξεναγήσω και μετά να πάμε να παίξουμε;
Μαρία: Ευχαρίστως (είπε με θαυμασμό)
Άννι: Εδώ είναι κάποια καταστήματα και εδώ μερικά σπίτια.
Μαρία: Καταστήματα, σπίτια! Μα τι γίνεται; Εγώ νόμιζα ότι δεν είχατε τίποτα απ'όλα αυτά (είπα με έκπληξη)
Άννι: Κι όμως έχουμε!!! Κι ακόμα δεν είδες τίποτα (είπε με σηκωμένο κεφάλι)
Μαρία: Γιατί; Έχει κι άλλα πράγματα που δεν είδα; (είπα παραξενεμένη)
Άννι: Και το τελευταίο και το καλύτερο! Το "βόλεϊ στον αέρα". Εσύ, όμως, ξέρεις να παίζεις;

Μαρία: Δεν ξέρω. Θα δοκιμάσω λοιπόν. Πότε ξεκινάμε;
Άννι: Περίμενε να φωνάξω τους φίλους μου, τον Ζακ και τον Τίμο (είπε χαρούμενη)
Ζακ: Περίμενεεεεε...Μη φωνάζεις. Ερχόμαστε...
Τίμο: Ναι περιμένετε.. (είπε βιαστικά)

Μετά το παιχνίδι...

Μαρία: Γιούπι!!! Γιούπι!!! Πέρασα τέλεια! Αντίο! (είπα χαρούμενη κι έφυγα)

Πώς φτιάχνουμε χαρτοπολτό

Από τους μαθητές της Γ΄ τάξης…

1.Μαζεύουμε εφημερίδες και τις κόβουμε σε μικρά κομματάκια (όχι το γυαλιστερό μέρος).

2. Προσθέτουμε ζεστό νερό, ώστε να καλύπτει όλο το χαρτί που έχουμε κόψει και στη συνέχεια το πλάθουμε με τα χέρια μας.

Ταξίδι στον Άρη χωρίς επιστροφή!

Η πρώτη ανθρώπινη αποικία στον Άρη ετοιμάζεται πυρετωδώς

Το φοβερό και τρομερό Mars One, ο οργανισμός που αποπειράται να στείλει μια ομάδα αστροναυτών στην πρώτη ανθρώπινη αποικία στο Διάστημα(!), έχει ήδη ολοκληρώσει τον πρώτο γύρο επιλογής κατάλληλων υποψηφίων, καταλήγοντας σε μια λίστα 1.000 ιδανικών ατόμων. Οι οποίοι είναι πλέον σε θέση να περάσουν στην επόμενη φάση του υπερφιλόδοξου σχεδίου της μιας δεκαετίας, στην οποία θα λάβουν χώρα τόσο η εκπαίδευση των διαστημικών αποίκων -που θα καλυφθεί και τηλεοπτικά- όσο και η αποστολή στον Άρη. Οι 1.058 πλέον από τους 200.000 ανθρώπους που έκαναν αίτηση θα κριθούν εκ νέου μεταξύ 2014-2015, κι αυτό για να βρεθεί η ιδανική ντουζίνα που θα χωριστεί σε ομάδες των τεσσάρων ανθρώπων και θα ξεκινήσει (θεωρητικά) το ταξίδι χωρίς επιστροφή για τον Κόκκινο Πλανήτη το 2025.Μέχρι να καταλήξουμε βέβαια εκεί, θα χρειαστεί να ολοκληρωθεί μια μακρά και επίπονη διαδικασία επιλογής, δοκιμής, αλλά και τελικής χρηματοδότησης του σχεδίου. 

25 χρόνια www:

12 Μαρτίου 1989 : Η ημέρα που άλλαξε ο κόσμος

Ήταν 12 Μαρτίου 1989 όταν γεννήθηκε το web, που εξελίχθηκε στο μέσο επικοινωνίας με τη μεγαλύτερη επιρροή στην υφήλιο!

Ξεπήδησε από το μυαλό ενός ανθρώπου και εξελίχθηκε στο μέσο επικοινωνίας με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, καταφέρνοντας να αλλάξει για πάντα τη ζωή μας. Ο Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web ή, εν συντομία, Web) γίνεται σήμερα 25 ετών.

Αν ο όρος δεν σας λέει πολλά, καθήστε για μια στιγμή και σκεφτείτε: πόσες φορές δεν έχετε καταφύγει στο Google για να βρείτε πληροφορίες που μέχρι πριν από λίγα χρόνια αναζητούσατε σε εγκυκλοπαίδειες, βιβλία, οδηγούς και τηλεφωνικούς καταλόγους;

Πόσες φορές δεν έχετε μπει στο facebook ή στο Skype για να επικοινωνήσετε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, κάτι που παλαιότερα μπορούσατε να κάνετε μόνο από το τηλέφωνο (και μάλιστα επί πληρωμή);
Και πόσες φορές δεν έχετε επισκεφθεί το Διαδίκτυο για να μάθετε τις τελευταίες ειδήσεις, να παρακολουθήσετε ταινίες και βίντεο και να ακούσετε μουσική;

Χωρίς καμία δόση υπερβολής, όλα αυτά τα οφείλετε σε έναν λονδρέζο ιππότη: τον σερ Τιμ Μπέρνερς-Λι.

50 πασχαλινές κατασκευές και ιδέες διακόσμησης

master – lista.blogspot.gr

Στη διεύθυνση αυτή μπορείτε να βρείτε πολλές συγκεντρωμένες πρωτότυπες ιδέες για πασχαλινές κατασκευές στην τάξη! 

Πατήστε το εικονίδιο για να μεταφερθείτε απευθείας στην παραπάνω διεύθυνση.

Καλλιεργώντας τη μαθηματική σκέψη

Πολλές φορές δεν αρκεί να εξηγήσουμε στο παιδί την πληροφορία που γράφει το βιβλίο ή την εκφώνηση της άσκησης. Αυτό που προέχει είναι να βοηθήσουμε το παιδί να "δει" με το σωστό τρόπο την όλη διαδικασία. 

Στα Μαθηματικά για τα περισσότερα παιδιά το κλειδί είναι να καταλάβουν ότι "λύνω μια άσκηση στα Μαθηματικά" συχνά σημαίνει "προσπαθώ ξανά και ξανά, σκέφτομαι τα δεδομένα από την αρχή και δοκιμάζω". Άρα αυτό που χρειάζεται είναι να καλλιεργήσουμε στα παιδιά τη μαθηματική σκέψη. Για το σκοπό αυτό σας προτείνουμε τα εξής: 

• Εξηγείστε στο παιδί ότι πρέπει να βλέπει τυχόν λάθη ως εργαλείο που του λέει τι πρέπει να ψάξει παραπάνω και να επανελέγξει. Επομένως, κάθε λάθος, θα πρέπει να είναι αφετηρία για νέα διερεύνηση/δοκιμή. 

• Δώστε έμφαση στο να βοηθήσετε το παιδί να «διαβάζει» σωστά την εκφώνηση της άσκησης , ώστε να καταλαβαίνει τι του ζητά η άσκηση/πρόβλημα, γιατί συνήθως οι λάθος λύσεις οφείλονται στο ότι τα παιδιά δεν έχουν καταλάβει σωστά το πρόβλημα. 

• Πάντα να ζητάτε από το παιδί να σας πει πώς σκέφθηκε για να λύσει την άσκηση. Ακόμα και αν η λύση είναι σωστή, μπορεί να ανακαλύψουμε με την κουβέντα ότι υπάρχει κάτι (π.χ. έννοια, διαδικασία) που το παιδί δεν έχει καταλάβει απόλυτα. 

• Όταν διαπιστώσετε ότι το παιδί έχει καταλάβει κάτι λάθος ή δυσκολεύεται στην κατανόηση μιας έννοιας/διαδικασίας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τονεκπαιδευτικό και να τον συμβουλευτείτε για το πώς θα βοηθήσετε το παιδί. 

• Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στα Μαθηματικά, η εξάσκηση είναι το κλειδί για τη βελτίωση. Να ενθαρρύνετε το παιδί να λύνει ασκήσεις, αλλά κυρίως αξιοποιείστε για εξάσκηση τα μαθηματικά προβλήματα της καθημερινής ζωής (π.χ. λογαριασμοί). 

• Επειδή κάποια προβλήματα μπορεί να λύνονται με διαφορετικούς τρόπους, να ενθαρρύνετε το παιδί να δοκιμάζει διαφορετικούς τρόπους επίλυσης και γενικώς να ψάχνει. 

Το σημαντικότερο είναι να καταλάβει το παιδί ότι «Κάνω μαθηματικά» σημαίνει επεξεργάζομαι δεδομένα, επιλέγω μέθοδο, δοκιμάζω, κάνω λάθη και επανεξετάζω. Η προσπάθεια, αυτό που λέμε «Παλεύω να λύσω μια άσκηση», δεν είναι ‘κακό’ ούτε συμβαίνει σε αυτούς που δεν ‘συμπαθούν’ τα Μαθηματικά, αλλά είναι κομμάτι της διαδικασίας και τελικώς η ουσία και ομορφιά των μαθηματικών.

πηγή 

Ένα υπέροχο ποίημα...

"Παράπονο σκύλου"

    Κρίτων Αθανασούλης

από τη νεοελληνική λογοτεχνία Α΄ γυμνασίου

O ποιητής παρουσιάζει με ρεαλιστικό τρόπο τη μαρτυρική ζωή ενός αδέσποτου σκύλου. 

Σε ένα δεύτερο όμως επίπεδο, με αλληγορικό τρόπο, προβάλλει την εικόνα των περιθωριοποιημένων και εγκαταλελειμμένων ανθρώπων της εποχής μας, συγκρίνοντας τη ζωή τους με αυτή των σκύλων. 

Έχω την όψη ανθρώπου και την καρδιά ενός σκύλου. 

Φαίνεται θα ’μαι εγκαταλελειμμένο σκυλί, πεινασμένο 

που η γειτονιά το ξέρει και τ’ αποδιώχνει με βία. 

Γι’ αυτό τους ανθρώπους κοιτάζω στα χέρια.

Μέρα και νύχτα ο καιρός μέσα μου αλλάζει, 

η ψυχή μου ντύνεται, γδύνεται, βρέχεται, υποφέρει. 

Αν προσέξεις, το βλέμμα μου είναι σκυλίσιο.

Κατεβαίνει ένα υγρό παράπονο από τα μάτια μου

γιατί έλειψεν ο Κύριός μου. Έξω από την εκκλησιά

περιμένω να βγει. O Κύριός μου ας ήταν.

Κόσμος πολύς, ευλογημένος, με τα καλά του ντυμένος

μ’ απομακρύνει. Μα ο Κύριός μου δε βγαίνει. Έτσι 

κυλάει η ζωή μου περιμένοντας από γωνιά σε γωνιά

από όνειρο σ’ όνειρο. Δεν έχω δύναμη άλλη απ’ την δύναμη να περιμένω.

Όμως μια μέρα της συνοικίας τα παιδιά, στην ουρά μου

τον τενεκέ δέσαν των σκουπιδιών. Έτρεχα αγκομαχώντας. 

Τέλος αποσύρθηκα κάτω από τον τσίγκο της γειτονιάς

που η βροχή τον κεντούσε. Άκουγα πάνω τα βήματά της. 

Σα να κοιμόμουν, σαν να ονειρευόμουν εγώ το εγκαταλελειμένο σκυλί

μου ήρθε να κλάψω. Όχι βέβαια για μένα που από κει

θα μ’ έδιωχναν πάλι. Αλλά γιατί δε θ’ άκουγα τα βήματα της βροχής

που μ’ έκαναν να ελπίζω πως έρχεται ο Κύριός μου.

Η ελληνική ποίηση ανθολογημένη, τόμ. 5, 

επιμέλεια Μ. Αυγέρης, Μ.Μ. Παπαϊωάννου, Θ. Σταύρου, Kυψέλη

Οδηγός του καλού ανακυκλωτή

Δεν αρκεί να ανακυκλώνω…αλλά να ανακυκλώνω σωστά

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ 

1. Βρόμικες συσκευασίες  

Είναι ένα λάθος που εντοπίσαμε σχεδόν σε όλους τους κάδους. Μπουκάλια μισογεμάτα με χυμούς και αναψυκτικά, κεσεδάκια με απομεινάρια από γιαούρτι, σκεύη αλουμινίου από έτοιμα αγορασμένα γεύματα -με το φαΐ που περίσσεψε-, συσκευασίες με το λάδι που έχει μείνει από το περιεχόμενό τους, καλαμάκια με το σουβλάκι που δεν φάγαμε και πολλά άλλα. Το πρόβλημα που δημιουργείται από αυτά είναι ότι αυξάνουν το μικροβιακό φορτίο στα εργοστάσια διαλογής και έτσι εκτίθενται σε κίνδυνο οι εργαζόμενοι σε αυτά. Η λύση δεν είναι βέβαια να σαπουνίσουμε τη συσκευασία - μη γινόμαστε υστερικοί ούτε σπάταλοι στο νερό. Ενα μικρό ξέπλυμα ή ένα σκούπισμα με τις χαρτοπετσέτες που χρησιμοποιήσαμε είναι αρκετό. 

2. Σφιχτοδεμένες σακούλες  

Η λογική των μπλε κάδων θέλει τα σκουπίδια χύμα. Bέβαια, κάτι τέτοιο θα είχε νόημα αν άδειαζαν τους κάδους κάθε μέρα και δεν σωρεύονταν σακούλες με ανακυκλώσιμα γύρω και έξω από αυτούς. Με τα προβλήματα που υπάρχουν, όμως, στην αποκομιδή, μπορούμε να ελιχθούμε ανάλογα με την περίπτωση. Αν πετύχουμε τον κάδο άδειο, αδειάζουμε μέσα τη σακούλα με τα ανακυκλώσιμα. Αν είναι γεμάτος, την αφήνουμε επάνω στο σωρό με κάποιο χαλαρό δέσιμο, για να μη χυθεί στο δρόμο το περιεχόμενο και να είναι εύκολο να ανοίξει από τον υπάλληλο στο κέντρο διαλογής. 

3. Ελλιπής διαχωρισμός  

Για να λειτουργήσει εύρυθμα η αλυσίδα της ανακύκλωσης, είναι καλύτερα να πετάμε τα υλικά όσο πιο διαχωρισμένα γίνεται. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει χαρτί ενωμένο με πλαστική μεμβράνη ή με σκληρό πλαστικό, όπως συμβαίνει σε διάφορα παιχνίδια, καλλυντικά ακόμα και στο πακέτο των τσιγάρων, ας κάνουμε τον κόπο να τα διαχωρίσουμε. Το ίδιο ισχύει και για τα γυάλινα μπουκάλια (και όχι απαραίτητα τα πλαστικά) που έχουν πλαστικά ή μεταλλικά καπάκια, αλλά και για το χαρτί της σοκολάτας, που δεν πρέπει να το τσαλακώνουμε μαζί με το αλουμινόχαρτο.