Εισαγωγή
Τα ζητήματα που αφορούν την εισαγωγή και
αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών στην εκπαίδευση, έχουν
αποτελέσει αντικείμενο έντονων συζητήσεων και αντιπαραθέσεων την τελευταία
δεκαετία. Παρόλο που η κοινωνία δείχνει να πιέζει προς την άμεση ένταξή τους
και η πολιτεία δείχνει να έχει την βούληση να το κάνει, οι εκπαιδευτικοί είτε
δεν έχουν τις κατάλληλες γνώσεις ή διστάζουν να αποδεχθούν μια τέτοια
καινοτομία.
Ιστορικά εξεταζόμενες οι τεχνολογικές
καινοτομίες έχουν επιφέρει σημαντικές κοινωνικές αλλαγές. Με τον όρο “τεχνολογικές
καινοτομίες” αναφερόμαστε στα πολιτισμικά εργαλεία κάθε εποχής, με τη χρήση
των οποίων ο άνθρωπος επέκτεινε τις δυνατότητες παρέμβασής του στο φυσικό του περιβάλλον.
Τέτοια εργαλεία μπορούν να θεωρηθούν ο τροχός, το αλφάβητο, ο γραπτός λόγος
κλπ. Τα εργαλεία αυτά είναι γεγονός ότι, πέρα από τις πρακτικές δυνατότητες
ανάπτυξης που προσφέρουν, επηρεάζουν και τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον
κόσμο και συνεπώς επιτελούν ένα μετασχηματιστικό ρόλο στις νοητικές δομές του
ανθρώπινου νου. Ο Postman συνοψίζοντας τις αλλαγές
που επιφέρουν τα πολιτισμικά εργαλεία στον άνθρωπο αναφέρει επιγραμματικά:
«Οι νέες τεχνολογίες μεταβάλλουν τη
δομή των ενδιαφερόντων μας, τα πράγματα για το οποία σκεπτόμαστε, το χαρακτήρα
των συμβόλων μας και κατά συνέπεια
τη φύση της κοινότητας μέσα στην οποία δρούμε, την αρένα μέσα στην οποία η σκέψη μας αναπτύσσεται.» (Postman, 1992)
Αναλογιστείτε τις αλλαγές που επέφερε η
ανάπτυξη της τυπογραφίας στις γνωστικές λειτουργίες του ανθρώπινου νου και κατά
συνέπεια στη διαμόρφωση της ανθρώπινης νόησης. Τις αλλαγές που επέφερε το
ραδιόφωνο, η τηλεόραση ή ακόμη η γραφίδα και το κοινό χαρτί. Οι τεχνολογικές
καινοτομίες δεν είναι απλά εξωτερικά βοηθήματα, επιφέρουν εσωτερικούς
μετασχηματισμούς της συνείδησης.